فلز برنج
برنج آلیاژی ست تشکیل شده از دو عنصر اصلی مس و روی؛ و دارای رنگی شبیه به رنگ طلایی تیره که دارای مقاومت به خوردگی بسیار بالاست و لک و تیرگی را به خود نمی گیرد. آلیاژ برنج دارای نقطه ذوب پایینی است (900 تا 940 درجه سانتی گراد) که در حالت مذاب سیالیت خوبی دارد و برای ریخته گری بسیار مناسب است. همچنین آلیاژ برنج به دلیل داشتن درصد بالایی از مس رسانای خوب الکتریسته است. برنج فلزی نرم است که به همین دلیل برای برش نیازی به ابزارآلات خاصی نیست که مایع برش داشته باشد، البته موارد استثنا نیز وجود دارد.
آلیاژ برنج دارای زیرمجموعه هایی است که هر کدام بنا به داشتن درصد عناصر آلیاژی متفاوت، کارایی و ویژگی های مختلفی دارند که برخی از آن ها عبارتند از:
برنج آلفا: درصد روی آن کمتر از 35 درصد است. فلزی چکش خوار است و قابلیت کار سرد دارد و می توان آن را در فرایندهای فورج، پرس و فرایندهایی مشابه استفاده کرد.
برنج بتا: دارای 45 تا 50 درصد روی است و قابلیت کار گرم دارد و می توان از آن یک فلز ریخته گری شده با استحکام بالا به دست آورد.
برنج آلومینیومی: این آلیاژ دارای مقدار قابل توجهی آلومینیوم است که باعث افزایش مقاومت به خوردگی آن شده است و می توان از آن در دریا استفاده کرد و همچنین سکه های اروپایی را از آن می سازند.
برنج آرسنیکی: دارای مقداری آلومینیوم و آرسنیک است و در دیگ های بخار استفاده می شود.
برنج سربی: همان برنج آلفا یا بتا است که دارای مقداری سرب است و قابلیت ماشین کاری دارد.
برنج منگنزی: دارای 70 درصد مس، 29 درصد روی و 1.3 درصد منگنز است که در سکه های طلایی آمریکا استفاده می شد.
فلز منتز (muntz): دارای 60 درصد مس، 40 درصد روی و لایه ها و خطوطی از آهن است.
و ...
در کل از آلیاژ برنج می توان در صنایعی مانند ساخت مهمات، بلبرینگ، قفل، چرخ دنده و به ویژه ساخت وسایل موسیقی و سازها، به دلیل خاصیت آکوستیک آن استفاده کرد.

ساز برنجی